'Το κόκκινο που ήταν μπλε' – Εφημερίδα Γυμνασίου Κατούνας

Θα ήθελα για αρχή να τονίσω ότι τα νέα παιδιά δεν έχουν τα ίδια προβλήματα, ανάγκες και σκέψεις με τους ‘μεγάλους’.

Τα παιδιά στην εφηβεία έχουν πολύ φορτωμένο πρόγραμμα και πολλές δυσκολίες, όπως για παράδειγμα τα φροντιστήρια, το σχολείο, το διάβασμα και τα αγγλικά ή όποιες άλλες γλώσσες πηγαίνουν. Όλα αυτά λοιπόν είναι υποχρεωτικά, εκτός από άλλες δραστηριότητες που θέλουν να κάνουν για να νιώσουν λίγο πιο όμορφα και να ξεφύγουν, όπως για παράδειγμα μπαλέτο, μουσική, καράτε κλπ.

Στην εφηβεία τα παιδιά είναι ευαίσθητα και πληγώνονται πιο εύκολα από τις κακές εμπειρίες.  Σκέφτονται περίεργα και μερικές φορές καταλήγουν σε λάθος πράξεις, οι οποίες δεν τους αφήνουν να εκφραστούν καλύτερα. Μερικές φορές οι σκέψεις τους οδηγούν στην κατάθλιψη. Ψάχνουν έναν τρόπο να εκφραστούν, αλλά δεν τον έχουν βρει ακόμα. Γι’αυτό κάνουν τρελά όνειρα και σκέψεις για το μέλλον.

Διαφωνώ με αυτό που λένε ότι η παρέα τους παρασύρει συνέχεια. Η παρέα για τα παιδιά είναι ένας τρόπος φυγής από τα διάφορα προβλήματα που προξενούν τα μαθήματα και οι γονείς όταν τα πιέζουν πάρα πολύ και δεν τα αφήνουν να κάνουν τίποτα από μόνα τους. Οι γονείς φοβούνται μήπως τα παιδιά τους έχουν μια αρνητικά εμπειρία, αυτό ίσως τους φέρει κατάθλιψη και καταφύγουν σε διάφορες μόδες, όπως τους Emo. Είναι αλήθεια ότι αν τα παιδιά είναι ευαίσθητα, παρασύρονται πιο εύκολα.

Γι’αυτό οι γονείς πρέπει να καταλαβαίνουν τα παιδιά, να μην τα αγχώνουν και τα πιέζουν πολύ, γιατί τα παιδιά μπορεί να κάνουν το αντίθετο από αυτό που τους λένε, για να τους πάνε κόντρα.

Λαμπρινή Τσιόπου

Κωνσταντίνα Τσιλιμαντού

Τμήμα Β3